به گزارش روابط‌عمومی انجمن صنفی کارگری داستان‌نویسان استان تهران و به نقل از ایبنا، آتوسا زرنگارزاده‌شیرازی، رئیس انجمن صنفی داستان‌نویسان تهران، درباره ایده یکسان‌سازی تخفیف کتابهای تالیف و ترجمه در طرح‌های فصلی فروش کتاب گفت: مخالف یکسان‌سازی تخفیف‌ها هستم؛ البته این طرح عملا از نظر مالی چندان کمکی به نویسنده نمی‌کند و برای او فرقی ندارد که تخفیف آثار تالیفی 25 درصدی یا 50 درصدی باشد؛ زیرا نویسنده کار خود را به ناشر ارائه داده و سود اصلی برای ناشر است.
وی افزود: مساله مهم این است که اکنون به دلیل رکود بازار، ناشران تمایل بیشتری دارند که روی کتابهای ترجمه کار کنند و در زمینه چاپ این آثار بیشتر فعال هستند؛ چرا که اقبال بیشتری از آن‌ها می‌شود.
زرنگارزاده با بیان اینکه اگر این نظام تخفیفی برداشته شود، خوانندگانی که کتاب تالیفی را در کنار کتاب ترجمه می‌خوانند هم کمتر می‌شوند، عنوان کرد: به نظر من برداشتن تفاوت تخفیف‌ها و هم‌سان سازی آن‌ها برای کتابهای تالیفی و ترجمه‌ای، موجب می‌شود روز‌به‌روز اوضاع کتاب تالیفی بدتر شود؛ زیرا همان‌طور که گفتم ناشران ما الان هم ترجیح می‌دهند کتاب تالیفی کار نکنند و به دنبال آثار ترجمه هستند.
وی با بیان اینکه یکسان‌سازی تخفیف‌ها در طرح‌های فصلی به ضرر تالیف است، به معضل نویسندگان با برخی از ناشران اشاره کرد و یادآور شد: معضل صنف ما با ناشران این است که کتاب تازه‌کاران را به‌ندرت قبول می‌کنند و حتی به نویسندگانی که قدیمی‌تر هستند و اسم و رسم دارند هم حق‌التالیف پایین می‌دهند.
به گفته زرنگارزاده، از سوی دیگر تیراژ کتاب در کشور ما بسیار پایین است و در این فضا یک کتاب تالیفی که 300 نسخه دارد، بدون همین مقدار یارانه هم فروش نمی‌رود.
رئیس انجمن صنفی داستان‌نویسان استان تهران با طرح این موضوع که اجرایی شدن این ایده به مرگ تدریجی ادبیات داستانی تالیفی در ایران کمک می‌کند، گفت: ما در انجمن با دلیل و مدرک و سند پیشنهاد دهنده این طرح بودیم، زیرا طرح‌های فصلی کمک به کتابفروشان و مردم است و بازار کتابخوانی و فرهنگ مطالعه را ترویج می‌کند.
وی یادآور شد: در این میان با هدیه‌ای که خانه کتاب به مردم می‌دهد، آن‌ها تشویق می‌شوند کتاب بخرند و وقتی تفاوتی بین تخفیف آثار تالیف و ترجمه شده کتاب‌ها نباشد، کار کتابهای تالیفی تمام می‌شود.
زرنگارزاده با بیان اینکه اختصاص یارانه بیشتر به آثار تالیفی کمک به فرهنگ خواندن کتابهای ایرانی و تالیفی است، توضیح داد: چرا کتابهای ترجمه باید به چاپ چهل و پنجاه برسد اما با کتابهای تالیفی که دربردارنده فرهنگ ایرانی است اینطور برخورد شود.
